نخستین همایش بین المللی مسائل سیاسی ایران با عنوان کارنامۀ چهل سالۀ جمهوری اسلامی ایران؛ چالش ها، فرصت ها و راهکارها اردیبهشت ماه سال ۹۸ در دانشگاه علامه طباطبائی برگزار می شود.

به همین دلیل ، مصاحبه ای با احمد گل محمدی، دبیر اجرایی همایش انجام داده است که در ادامه می خوانید.

اولین همایش بین المللی مسائل سیاسی ایران در نهم اردیبهشت ماه سال ۹۸ در دانشگاه علامه طباطبائی برگزار می شود. آقای دکتر لطفاً بیشتر ما را در جریان کم و کیف این همایش قرار دهید. به عنوان سوال اول، اهداف برگزاری این همایش چیست؟

گروه علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی با توجه به وضعیت و نسبت این رشته با مسائل سیاسی بر آن شد که همایش هایی را به صورت سالانه برگزار کند. بیشتر از این منظر که مسائل کلان کشور از منظر علم سیاستی دیده شود. چون همایش های این چنینی زیاد برگزار می شوند. اما بیشتر از منظر رشته های مختلف است؛ یعنی با ابزارهای نظری رشته هایی مانند جامعه شناسی، مدیریت، روان شناسی و… بررسی می شود. بنابراین آن زاویۀ دید و آن نوع نگاهی که مختص علوم سیاسی است کمرنگ می شود. گروه علوم سیاسی دانشگاه از این منظر خواست که مستقلاً از منظر علم سیاست این مسائل دیده شود. نکته اینکه به هر حال ما در حال حاضر یک تجربۀ ۴۰ ساله داریم که مهم است از منظر علم سیاست که این تجربۀ جدید را با استفاده از ابزارهای مفهومی نظری متدولوژی خود علم سیاست این ها را ارزیابی کند. در واقع در همین راستا یک سری محورهای اصلی تعریف شد که وجه تمایز این محورها این است که از دل ابزارهای مفهومی و نظری رشتۀ علوم سیاسی درآمده است. یعنی نوع نگاهی که در رشته های مختلف نمی شود این گونه دید. چون آنها از این منظرها با این ابزار های مفهومی نظری و متدولوژیک نمی بینند. هدف در واقع این بوده که کارنامۀ ۴۰ ساله از منظر دقیقاً «علم سیاست» دیده شود.

ارزیابی شما از چکیده های دریافتی شرکت کننده های این همایش چطور است؟

واقعاً دور از انتظار بود. ما چند روز بعد از اعلام رسمی همایش، چکیده های زیادی دریافت کردیم. ظرف مدت کوتاهی بیش از ۱۰۰ چکیده دریافت کردیم که در واقع همکارانمان در همایش این ها را بازشناسی، گردآوری و دسته بندی می کنند و برای داوری ارسال می کنند. تقریباً اکثر این چکیده ها داوری شده توسط تیمی از داوران از اعضای علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی هستند و برخی دیگر از همکاران در دانشگاه های دیگر هستند. هم پژوهشگران سرشناس و هم پژوهشگران گمنام داشتیم. تقریباً بخش قابل توجهی از چکیده ها معتبر هستند.

به عنوان آخرین سوال اینکه چشم اندازی که در نظر گرفته اید برای بعد از همایش، در جهت اینکه کمکی باشد برای بهبود اوضاع کشور چیست؟

انتظار ما این است که بتوانیم تصویر نسبتاً جامع و معتبری از این کارنامۀ ۴۰ ساله ترسیم کنیم که برای دهۀ پنجمی که ما وارد آن می شویم، عظیمتی باشد. بنابراین از این نظر من فکر می کنم کار، کاری نسبتاً روشن است. نیت ما این است که ۹ اردیبهشت این همایش را برگزار کنیم. تقریباً طبق برنامه ریزی ای که انجام شده است، پیش می رود. امیدواریم که در موعد مقرر هم برگزار شود.